Al een tijdje ben ik niet op bezoek geweest
Op zondagochtend mis ik jou het allermeest
Het luiden van je klokken die morgen
Lokten mij weg van doordeweekse zorgen

Gezeten in de bank met oud en jongeren samen
Een zonnestraal piepte plagend door je ramen
Het orgel speelde, eensgezind konden we zingen
Danken en bidden voor ontvangen zegeningen

Als jij geen plek meer bent om veilig in te zijn
Geen doop en geen tafel meer met brood en wijn
Waar moet ik dan heen om te schuilen
Om eventjes de hectiek voor rust te ruilen?

Al klinkt Goddank de preek nog via internet
Op een andere manier woord en gebed
Toch mis ik mijn plaats onder jouw dak enorm
En ook de mensen waarmee ik een gemeente vorm

Het is ongelooflijk dat ik weg moet blijven
Je was een voorrecht zeg ik zonder overdrijven
Het is net alsof ik nu een beetje rouw
Nooit geloofd dat ik jou zo missen zou!