De gemeente stond bekend
met de liefde onder elkaar,
het leek een sprookje
maar het was echt waar.
Er was geen ruzie
men leefde er eensgezind,
er was alleen maar liefde
van de oudste tot aan het kind.
De liefde die ze van hun
Vader hadden gekregen,
kwam terug in alle
facetten van het leven.
De wekker gaat en
ik doe mijn ogen open,
dit was een droom,
maar ik blijf hopen.
Hier op aarde zal het
nooit volmaakt wezen,
wat kan ik soms verlangen
naar het eeuwige leven.
Op de nieuwe hemel en aarde
zal alles volmaakt zijn,
alleen maar blijdschap
en geen verdriet en pijn.
