Aan Zijn voeten (Tweeluik)

Weggezonken in gedachten
wandel ik Zijn sporen na.
Laat ik mij heel zacht geleiden
naar het veld van Efratha.
Kijk ik naar de sterrenhemel,
loop ik in die donk're nacht.
Hoor ik hoe de eng'len zingen:
Zie! God heeft Zijn Zoon gebracht!

Weggezonken in gedachten
hoor ik het trompetgeschal.
Zoek ik samen met de herders
naar die arme beestenstal.
Hoor ik plots' Zijn tere klanken,
waan ik mij door weer en wind.
Kniel ik dankbaar voor de kribbe
van het nieuwgeboren Kind...


               ***

Weggezonken in gedachten
wandel ik Zijn sporen na.
Laat ik mij heel zacht geleiden
naar de heuvel Golgotha.
Kijk ik naar de mensenmassa,
loop ik achter Jezus aan.
Zie ik hoe ze hem vervloekend
aan het ruwe kruishout slaan.

Weggezonken in gedachten
zie ik hoe Hij voor mij lijdt.
Voel ik hoe Hij mij genadig
van mijn zondenlast bevrijdt.
Leg ik mij daar aan Zijn voeten,
hoor ik nog heel fluisterzacht:
Kind, geloof! Zie op naar boven!
Glorie! Amen! 't Is VOLBRACHT!