Dauwt hemelen

Stille druppels op bestoven plekken
Groeiende kringen die leven wekken
Handen onwennig voor ‘t eerst gevouwen
Oud zeer van onrecht, nu komt berouwen.
Maar waar komt die dauw vol leven vandaan
In een doodse woestijn van vocht ontdaan
Hoe kan een hart naar het licht gaan bloeien
Kunnen spruiten van liefde gaan groeien.
 
Het dolende volk stopte met dwalen
Werd verblind door schitterende stralen
Het juk viel af, voorbij de oude tijd
Nu begint vrede en gerechtigheid.
Het licht roept: een kind is ons geboren
‘Een zoon gegeven’ klinkt in mijn oren,
Een streep licht doet duisternis verdwijnen
Lang gehoopte druppels dauw verschijnen
 
Stille druppels op bestoven plekken
Groeiende kringen die leven wekken

(Bij zondag Rorate, 4e zondag van Advent)