De bedelaars

zij dwalen door verlichte straten

zijn eenzaam -  maar liefst alleen
geen mens durft met hen te praten
en  blijven ‘t liefst ver van hen heen
 
zij lopen in lompen, vies gekleed
als ‘t kou wordt,  gaan ze schuilen
in d’ opvang staan bedden gereed
en dronken liggen ze soms te huilen
 
ze vinden er kompanen van hun  soort
al zijn ze niet vriendelijk voor elkaar
komt de morgen gaan ze weer voort
zonder  wasbeurt of kam door ‘t haar
 
elk heeft  zijn  plekje waar ze bedelen
en van de bakker krijgen ze wat brood
die soms  nog ’n toemaatje gaat geven
dat ze niet sterven van de hongerdood
 
hebben ze genoeg geld bijeen geraapt
dan kopen ze ‘n fles jenever of wijn
murmelen ‘n soort van stom gepraat
en willen ‘t  liefst in ’t verborgene zijn
 
zij hopen niet meer op ‘n beter leven
lopen  verdwaald in een maatschappij
en wanneer je ze  ‘n euro gaat geven
zijn ze eens 'n ogenblik gelukkig en blij
 
hun herkomst is moeilijk te achterhalen
ze hebben ‘n louche en wazig verleden
met Kerstmis gaan engelen hen onthalen
geef  hen O Kindje  ook Uw milde zegen!