Gebalde vuisten timmeren
op Vaders hart.
Boosheid, angst moet worden gezien,
verlangen en liefde
moet worden gevoeld
in een ongekende dorst
naar geborgenheid.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
De tomeloze smeekbede
vermengd met wierook,
gezuiverd tot een
aangenaam reukwerk,
gezonden tot de Vader.
Het stille schreeuwen wordt
in de hemel gehoord.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Antwoord door
Vader zelf gegeven.
Een lied, een droom,
een sprekend, speciaal bijbelwoord,
doen de luidruchtige vuisten
verstommen, smelten
langzaam laagjes angst.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Gebalde vuisten worden
lege, open handen,
rustend, slapend
aan Vaders hart,
gebrogen in Zijn armen.
Strijd is gestreden
op Golgotha
en
overwonnen.