Ik ben met de getrouwen
rondom de krib gaan staan.
Toen toonde onze Vader,
nog eens het wonder aan
en wees weer net als vroeger
naar Zijn beminde Zoon,
een Vorst zonder veel aanzien,
een Koning zonder troon.

”Kijk”, zei Hij, ”Ik had eig’lijk
een groter plan bedacht:
Een heerser met paleizen,
vol wereldlijke pracht,
wiens komen door herauten,
op goudgebiesd tapijt
en met veel loftrompetten,
heel groots werd ingeleid.

Maar toen Ik nog eens rondkeek,
zag Ik ineens die stal
en ging de lust verloren
voor schallend hoorngeschal. 
Mijn Kind moest zijn te vinden
waar de geringsten zijn,
zij, die Zijn wil betrachten,
eenvoudiglijk en klein.” 

Zo is Gods Zoon gekomen.
Zo zal Hij altijd zijn,
bij zielen die waarachtig
en need’rig willen zijn.
Zoek dus maar nooit bij ’t grote,
daar is de Heiland niet.
Het zijn de kleine dingen,
die Hij de kleinsten biedt! 

Frits Deubel: www.gedichtensite.com 

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment