De Timmerman

Jozef timmerde in de geest
een kribbe voor het kind

Liefdevolle slagen klonken
door de stal, halleluja zie
het lam Gods is geboren
liggend in een kribbe.

Verval is zichtbaar
in de stal
overal aanwezig
voelbaar schrijnend

Geen plaats was er
voor de timmerman
en zijn vrouw Maria

Totdat de Heilige Geest
Jozef inspireerde om meer
dan het gewone te doen

Knielend naast zijn voederbak
aanbad hij zijn Zoon
die de Geest Hem gaf,

Gloria in Excelsis Deo
klonk het overal in de stal
Engelen kwamen
de lofzang brengen
over Jezus geboorte.

En de herders in het veld
kwamen vol verwondering kijken
naar het kindje in doeken gewikkeld
en liggend in een bedje van stro.

Luidt klokje klingelingeling
de koeien stonden droog.

Jozef timmerde er flink op los
om een beetje warmte te geven
sprokkelde hij hout uit het bos.

Dieren waren Jezus naaste
eenvoudig en lekker warm
dampend ,
voelde zich bij Jezus thuis.

Eenvoud siert de mens
lekker eigenwijs.

Maria voedde haar kind
heel basic, en viel tevreden
in slaap liggend tegen Jozefs rug.

De Heilige Geest
waakte over Jezus
en komt ook nu terug
om ons te inspireren
het anders te doen.

Jozef geeft zijn zoon
voorzichtig een zoen.
Zich niet bewust wat er
allemaal gaande is, nog niet
echt bewust dat komt later
pas aan de orde.

Vader van een Koningskind
dat vraagt om veel Liefde
en geduld vol met Geestelijke
Liefde gevuld gaan ze samen op weg
de weg van verzoening en lijden.

Een bijzondere timmerman.