Door de wereld gaat een lied

Door de wereld gaat een lied
en een ieder kan het horen.
Het verhaalt van ’n kindje klein,
in een schaam’le stal geboren.
Allen die het blij verstaan,
groten, kleinen, armen, rijken
zien door de verheven klank
deze nacht het duister wijken.


Door de wereld ruist een lied
en voor één dag wapens rusten.
Zelfs geen oorlogsbodem dreigt
aan de stil geworden kusten.
In de loopgraaf zingt men saam
van God zelf die wilde komen
en waar anders ’t slagveld beeft,
rust men nu in zoete dromen.


Vijanden vol diepe haat
zijn deez’ stille nacht verbroederd
en ze knielen met elkaar
rond een graf, reeds lang verloederd.
Waar de lucht zich meestal kleurt,
door granaten en mortieren,
staan nu ouders met hun kind
schaam’le huizen te versieren.


Eén nacht daalt de hemel neer
met wel duizend zilv’ren sterren.
Waar men gisteren nog vocht,
klinkt het ”Gloria!” van verre.
Zelfs de politiek heeft snel
elke strijdbijl opgeborgen
en besluit enthousiast
meer voor naasten te gaan zorgen.


God, wij leven morgen weer
in de sleur van alle dagen.
Laat ons dan die wond’re nacht
als een feest diep in ons dragen,
zodat wij als ware broers
en als zusters voorwaarts trekken,
in de ander iets van U
en Uw evenbeeld ontdekken.


Frits Deubel 


2 december 2005


www.gedichtensite.com