Een armelijke stal

Een armelijke stal
als schaam’le woning,
met daarin klein en teer
de Hemelkoning.
Geen uiterlijke pracht,
zoals paleizen,
die wereldlijke macht
en roem bewijzen.

En kijken wij nu eens
naar ónze dagen,
dan rijzen er bij ons
ontelb’re vragen.
Hoe is Zijn koningschap
ons bijgebleven,
toen Hij het schoonste gaf:
een eeuwig leven!

Is ons Zijn koninkrijk
ten deel gevallen?
Hoort onze ziel alreeds
bazuinen schallen?
Dan dragen wij met vreugd
iets van Zijn wezen,
kan men uit ons gelaat
Zijn liefde lezen!