waar menig mens gewis aan lijdt,
is naast de drukke feestbanketten,
de gruwel van de eenzaamheid.
Als ’s avonds onze kaarsjes branden,
de pakjes bij de kerstboom staan,
zijn er ook velen die vereenzaamd
al vroeg ter ruste zijn gegaan.
We vieren binnenkort uitbundig
dat Jezus kwam voor iedereen,
maar velen voelen zich nog altijd
volkomen moederziel alleen.
Wanneer wij van de eng’len zingen
en van een kindje, teer en klein,
dan zoeken zij waar in het duister
hún engelen gebleven zijn.
Heeft God ons niet weleer geroepen
een licht in duisternis te zijn
en om Zijn boodschap uit te stralen
als ’n zilv’ren kerstster in het klein?
Schenk eenzamen eens extra aandacht,
laat zien dat Christus werk’lijk leeft.
Dan voelen velen dat dit kerstfeest
ook hun iets van Gods liefde geeft!
Frits Deubel
Klik hier voor de gedichten van Frits Deubel
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.