Misschien zei Jezus op een dag,
in hoge hemelsferen:
”Mijn Vader, mag’k geheel de aard
en al wat leeft regeren,
opdat Ik zo Uw naam vergroot
en door Uw kracht gedreven,
het mensdom dat in ’t duister woont
weer met Uw licht laat leven?”


”De liefdesvlam is uitgeblust,
Uw Geest helaas verdwenen,
zovelen in verslagenheid
en wanhoop bitter wenen!”
Toen sprak God:”Mijn geliefde Zoon,
Jij kunt de aard betreden
en maak haar tot een paradijs
van ongekende vrede!”


Maar het verhaal heeft ons geleerd,
na kommervolle tijden
van oorlogen, van bruut geweld
en onophoud’lijk strijden,
dat ’t sterrenlicht bij Bethlehem,
zo glorieus verschenen,
na die geheimnisvolle nacht
bij velen is verdwenen.


Toch volgt een kudde onversaagd
die ster van hoop en leven,
de handen in één hechte streng,
het hoofd omhoog geheven.
Zij staan verenigd in het veld,
waar nu geen herders waken,
maar God door Zijn gegeven Geest
de aarde nieuw wil maken.


Zo wordt de boodschap doorverteld
door onvolkomen monden,
die naar de opdracht van de Heer
in ’t veld zijn uitgezonden.
Zo leeft wat Jezus heeft gebracht
bij elk die het wil horen,
wordt Hij in menig hunk’rend hart
vol heerlijkheid geboren!                                
Frits Deubel


 

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment