Mensen moesten wachten
‘t Paradijslicht was gedoofd
‘t heeft aan Adams geslachten
Zijn eigen Zoon beloofd

God is ons niet vergeten
we waren haast verloren
maar waar de dieren eten
is Gods Zoon geboren

’t lag gewikkeld in doeken
als mensje, heel gewoon
je kon Hem zo bezoeken
de kribbe was zijn troon

Handjes tegen baby’s mond
eens aan het 't kruis doorboord
die de dood en ‘t graf verslond
zodat bij ons het Leven gloort.

Zing met herders en met wijzen
van ere zij God in deze tijd
om Jezus' naam,  die ons deed rijzen
van nu aan tot in eeuwigheid.