Gebroken Kerstkindje

Mama, ik deed het niet expres
dikke tranen en een schuldig smoeltje
wat nou, meisje, tranen met de Kerst
wat is zo erg dat je huilen moet

nou kijk dan, open gaat een vochtig handje
ik heb het Kerstkindje gebroken
ernstig kijk ik naar haar uitgestrekte handje
het trilt een beetje, ze kijkt naar mij met rode ogen

kunnen we het nog lijmen, Mam,
zegt ze verdrietig en schuldbewust
dan zie je er misschien geen barst meer van
en zet ik het op zijn plek terug

we halen lijm en heel voorzichtig
plakken we het weer tot een geheel
ze kijkt ernaar en zegt dan treurig
't was mooier straks, toen was 't heel

luister, meisje, ik vertel je een geheim
ook Hij werd, toen Hij groot geworden was,
gebroken en door God weer heel gelijmd
van dié breuk zag je echt geen barst

dan zetten we samen het Kindje weer terug
waar het hoort, de stal is weer compleet
kom meisje, droog je tranen nu maar vlug
we weten zeker dat Hij nu weer leeft