klinken eng’lenkoren.
’t Soli Deo Gloria
wordt opnieuw geboren.
Kijk, het Kindje in de stal
gaat weer volop leven
en we knielen voor Hem neer,
ook al is’t voor even.
Want na weken wordt de boom
ingeklapt verborgen
en de dag daarop is het
zoals elke morgen.
Dan gaat iedereen zijn gang,
d’eng’len zijn verdwenen
en de lichtjes hebben weer
lang genoeg geschenen.
Zou het niet veel schoner zijn,
na de kerstfeestdagen
het geheim van Bethlehem
met ons mee te dragen,
het verschenen sterrenlicht
rond ons te verspreiden
en verdwaalden in de nacht
naar het Kind te leiden?
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.