Kerststal met je gipsen beelden,
tijd maakte je kleuren vaal.
Waar w'als kinderen mee speelden
met ons eigen kerstverhaal.
Kerststal mooiste aller stallen,
ik herinner me de dag,
dat ik Jozef hard liet vallen
waardoor hij in stukken lag.
Ik was vreselijk geschrokken
het verstoorde 't kinderspel.
Jozef helemaal aan brokken.
Vader zei:'Ik lijm hem wel,
Huil maar niet, kom even bij me.
Droog je tranen en misschien
kan ik Jozef zo mooi lijmen
dat geen barstje is te zien.´
Ik kon op mijn vader bouwen
want mijn vader kon heel veel
Dus kon ik er op vertrouwen;
'Jozef die is straks weer heel'.
Jozef moest een uurtje drogen
't was getroost mijn kinderziel.
Vader heeft het niet gelogen
Jozef leek gewoon als nieuw.
Jozef wilde niet meer langer
met Maria trouwen gaan
Want Maria die was zwanger.
Zie hem daar gebroken staan.
Immers hij was niet de vader,
verdriet maakte hem kapot.
Toen kwam er een engel nader
zei; 'Ik kom hier namens God.
Jij zult met Maria trouwen,
deze vrouw is niet gewoon
vrouw gezegend onder vrouwen
wordt de moeder van Gods zoon'.
De verloving haast verbroken,
nee, dat had niet veel gescheeld
maar toen d'engel had gesproken
voelde Jozef zich geheeld.
Jozef, vaak wordt hij vergeten
staat nooit in het middelpunt.
Maar door hem kunnen wij weten
dat je God vertrouwen kunt.
Wat kapot is zal Hij helen
troost bij zorgen en bij pijn
Hij wil alles met je delen.
Hij wil echt je Vader zijn.
Kerststal met je gipsen beelden,
tijd maakte je kleuren vaal.
Waar w'als kinderen mee speelden
met ons eigen kerstverhaal.
'Ik ben Jozef, jij Maria',
rollen werden er verdeeld.
Maar Jozef, Jozef dat was ik ja
dat vond ik het mooiste beeld.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.