Jozef van Bethlehem

Ik zag ze komen
en gaan,
stal in,
stal uit.
Eerst herders,
nieuwsgierig en smerig.
Toen volk uit het café,
lawaaiig roepend om stilte.
En daarna de buurt.
Nou ja.

Volgens de herders
zouden er engelen geweest zijn
die "Vrede op aarde" gezongen hadden.

Mijn hoofd stond er niet naar.
Niet naar herders,
niet naar engelen.

Ik hield een kind in mijn armen,
en bedacht wat ooit
over dit kind was gezegd.
Mijn kind
en toch ook niet mijn kind

Jezus heb ik het genoemd
en daarmee een belofte vervuld.
't Kind is vrij, lijkt het.
Het zal zich aan mij niet binden.


Henny Blaak
15 augustus 2005