Met de rug tegen de muur
onderga ik het geweld
van het luidkeels "stille nacht".

Het geschitter en geflikker
van miljarden lampjes en kaarsjes
bedekken het licht
dat schijnt in de duisternis.

De voegen tussen de stenen
trekken sporen in mijn rug.

Het gedreun van orgels,
trombones,
trompetten,
tuba's
klarinetten
en hoorns
in het "ere zij God"
doen het licht uitgeleide.

Gelukkig duurt het maartwee dagen.

Op de derde dag schemert er licht...


Henny Blaak
15 augustus 2005