Niet vanuit de loopgraven,
niet vanuit het ruimteschip.
Niet vanuit een verre verte,
niet van achter rots of klip.
Niet vanuit de grote naties,
hoe verenigd ze ook zijn,
vandaag vrede, morgen oorlog,
praten voor de schone schijn.

Nee, een wereld zo vol buskruit,
zoveel kinderen in nood,
schreeuwt alleen maar om genade:
Geef ons toch ons dagelijks brood !
Lieve mensen, ’t is Gods harte,
het klopt voor ons en is van streek,
omdat van miljoenen mensen
men zo weinig naar Hem keek.

Wij zijn druk met onze laptops,
wij bellen hier de ganse dag…
Wij horen niet de stem van binnen:
“Lieve mens, die Mij nooit zag,
Ik zou zo graag je aandacht willen,
dat je één momentje voor Mij had.
Ik heb zoveel om te geven,
hoor je dit, en weet je dat ?

Kerstfeest is om na te denken,
op jouw reis….de jaren door.
Als je eens wist, Ik geef eeuwig leven,
maar je moet zelf willen, hoor !”.


Zie Johannes 6:37 en 45
Hebreeën 11 : 6