Kerstverhaal
ben
in
het veld
het is berekoud
ik houd mijn adem in
het heelal vol sterren, eentje blinkt er uit
(verbeeld ik het me, hoor ik een geboortekreet?)
ik weet dat ik ginds naartoe moet, maar hoe in godsnaam daar geraken
drie koningen in lange kledij trekken aan me voorbij, ze hebben geschenken bij zich ziende omhoog, in de vrieslucht blijde klanken
van op afstand volg ik, ze mogen mij niet zien, onderweg duizenden verloren schapen op zoek naar hun herder, daartussen kan ik onderduiken misschien, stapvoets geraken we verder tot aan de kribbe van gena
-