met grote blauwe ogen
staat Eva voor het kersttoneel
in een nieuwe roze jurk,
ze is drie en snapt nog niet zoveel
haar kleine mond valt open
in het wangenrood gezicht
je ziet haar denken wat
er toch in dat kistje ligt
daar voor op het podium,
ze kruipt gefascineerd
maar een jonge engel duwt
haar zachtjes rechtsomkeert
even zit ze stil en kijkt,
haar blik blijft toch weer hangen
aan dat handje in die kist,
ze zucht van diep verlangen
er klinkt een groot applaus
ze schrikt van het geluid,
ziet al die grote mensen
hoort gejoel en hard gefluit
een drukte van jewelste
iedereen loopt door elkaar
het kleine meisje klimt omhoog
en eindelijk is ze daar
bij dat kistje met die hand
zie je haar verheerlijkt staan,
ze pakt de baby heel voorzichtig
en drukt het dicht tegen zich aan
ze mag het kindje dragen
en neemt het op haar schoot
ze koestert al hoe klein dan ook
dit Godsgeschenk zo groot