een zwarte nacht van bloed, angst en tranen
vluchten de mensen door deuren en ramen
knallen de kalasjnikovs als vuurwerk voort
wordt over de wereld d' angstkreet gehoord

wordt Parijs ooit nog die mooie stad van licht
of hangt daar nu blijvend het terreur gezicht
wordt Parijs ooit nog die prille stad van liefde
waar haat plots harten tot in het diepste griefde

kunnen zij nog aan de ware vrede bouwen
terwijl mensen om dierbare geliefden rouwen
terwijl gekwetsten kreunen van vrees en pijn
kunnen zij dan verder dromen en gelukkig zijn

gaat 't gebed en kaarsengloed reiken tot hierboven
kunnen gewonde mensen in het goede nog geloven
komt het kleine Kerstkind weer De Vrede stichten
verscheurde harten met liefde en vreugde verlichten!

n a v terreur in Parijs op 13/11/2015