hoor ik een macht'loze kreet.
Waar ik mijn blik ook heen wend,
ik zie slechts angsten en leed.
Ouders missen hun kind'ren,
kinderen lopen verdwaald.
Elke poging tot vrede
triest en erbarmelijk faalt.
'Vrede op aarde' klinkt straks
over de slagvelden heen,
maar in bange vertwijf'ling
huilen gewonden alleen.
Kan er dan niemand schreeuwen,
zodat een ieder het hoort:
"God, ziet U niet hoeveel er
vandaag weer worden vermoord!"
Als ik vermoeid in slaap val,
komt er een hemels gezicht
en ik word in mijn dromen
boven het aardse gelicht.
Ik roep luid:"Lieve Vader,
laat toch dat Kindeke klein,
als Verlosser van velen
zelf deze kerstnacht er zijn!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.