pareltjes van hoop

als de film van afgelopen jaar passeert
en mijn ogen zich met tranen vullen
dat ziet mijn hart dat in de chaos zich
ook kleine pareltjes van hoop onthullen

ik zie
de mensen in de zorg die zich ontfermen
het applaus dubbel en dwars verdienen
overheden die zich in bochten wringen
om met keuzes iedereen goed te bedienen

ik zie
de pijn van beledigende discriminatie
de mensen die voor hen gaan opstaan
het pijnlijke van ongeziene armoede
voedselbanken die voor hen opengaan

ik zie
de branden in een ander werelddeel
brandweermensen die hun leven wagen
de mensen en dieren willen beschermen
die om hun helpende handen vragen

ik zie
ik zie het huilen van intense oorlogspijn
soldaten die het goede voorbeeld geven
vluchtelingen die geen kant op kunnen
samaritanen die daadwerkelijk meeleven

ik zie
teveel verdriet en pijn om op te noemen
er is nog zoveel meer te zien of verzwegen
ik zie ook de pareltjes van hoop die tranen
van verdriet voor even kunnen afvegen

als de film van afgelopen jaar passeert
en mijn ogen zich met tranen vullen
dan weet mijn hart dat Jezus is gekomen
om eens een nieuwe wereld te onthullen!

Dit gedicht heb ik gemaakt naar aanleiding van een overzichtsfilmpje over de gebeurtenissen in 2020