Natte duisternis
siddert om Het Witte Huis
van Olterterp.

Achter diens ramen 
noden gloed en helder licht
tot doen vol genot.

Handen werken flink,
vullen zich met denkkrachten:
de keuken dampt warm.

Bestek klinkt telkens,
is een stem van dankbaarheid
voor de fijne spijs.

De knusse eetzaal
en noeste arbeid vragen
grote Kerstzegen.

Moge genade
des Hemels hier rond waaien,
weldra mee reizen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment