Vol vertrouwen ging ik de strijd aan.
Weer allerlei onderzoeken ondergaan.
Mooie woorden van bemoediging en kracht, las ik steeds weer.
Mensen die voor je bidden keer op keer.
Dan denk je, Wat mooi dit komt zeker goed.
En hierdoor houd je ondanks alles moed!
Maar dan gaat het niet zoals je denkt, en weg is het vertrouwen.
De gebeden, de mooie woorden waarop je dacht te kunnen bouwen.
Ineens voel je, je zo eenzaam en verlaten.
Het maakt je boos en je wilt niet meer met God praten.
Het waarom? Krijgt dan de overhand.
Waardoor je in een negatieve spiraal belandt.
Ineens voelt alles zo leeg en overspoelt je het verdriet,
Maar dan komt er iemand op je pad die het heel anders ziet.
Misschien is wat je hoort niet wat je had verwacht.
Maar God geeft voor wat over blijft je zeker alle kracht.
Je hoeft het niet allemaal alleen te dragen
Ook al blijf je zitten met zoveel vragen.
Je moet dankbaar blijven voor alles wat er gebeurt in je leven.
Dan zal God je op Zijn tijd en manier alle kracht en liefde geven.
Dat is wat ik steeds weer mag ervaren ondanks alles wat passeert.
Dat God nooit één vraag of gebed negeert.
Blijf bidden en vertrouwen.
Dan zal God zijn handen om die van jou heen vouwen.

* Dit gedicht beschrijft een moeilijke periode in mijn leven, gelukkig gaat het nu goed met mij!