Moeder, vader van mijn bloed
Zwaar en kloppend is de pijn
Wisten jullie toen wel goed
Wat het is om hier te zijn ?
Eenzaam al het leed verdragen
Hulp'loos zijn in diep verdriet
Hoopvol wachten alle dagen
Niemand die de tranen ziet
Hoe ik ze ook smeek of vraag
Grimmig slaan ze er op los
Elke dag krijg ik meer slaag
Altijd weer ben ik de klos
"Lastig kind dat je d'r bent
Hier, pak aan, jij stuk verdriet !
'r Is toch niemand die je kent
J'ouders hoefden j'ook al niet !"
Moeder, vader, ja, ik bloed
Op een dag was daar de Heer
Hij geeft mij die grote moed
Wist mijn tranen en mijn zeer
.....................................................
Moeder, vader van haar bloed
Zo heeft zij gewacht, gesmacht
Langzaam is ze doodgebloed
Weerloos in die duist're nacht
Kind noch kraai
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 2992
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.