zonlicht valt op gevouwen handen
een leesbril ligt op het dikke boek
de gaskachel snort in oranje vlammen
een mollige kat spint in de hoek
dunne lippen vormen woorden
prevelen liefdevol nauwgezet
glazige vingers wrijven licht
dicht langs elkaar in zacht gebed
het leven buiten gaat verder,
gelaatslijnen vertellen iets
van pijn en lijden en van de Herder,
ze neuriet: ‘mij ontbreekt niets’
bedachtzame ogen lichten op
wanneer ik kom en rusten wil
het klokgetik weerkaatst het beeld
tijd en wereld staan hier stil
wijze kalmte
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 2944
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.