De wonden van Jezus (5)

De wonden in Zijn voeten
(Lukas24:39 : ‘Zie Mijn voeten, want Ik ben het Zelf’)
Melodie: ps 95

Waar Jezus’ voeten zijn gegaan,
daar heeft Hij wonderen gedaan.
Daar heeft Hij zegening gegeven.
Hij bracht tot allen ’s Vaders Woord.
Heel Isrel heeft van Hem gehoord.
Het was de boodschap van het leven!

(Jes 52:7)
Hoe lieflijk op de bergen zijn
de voeten, die als een fontein,
de heilsboodschap tot mensen brengen.
De vrede wordt u toegebracht,
de redding, door God uitgedacht.
Dit woord moet met geloof zich mengen

(Ef 6:15)
Ook Christus heeft Zijn voet geschoeid,
in Israël zo onvermoeid,
met ’t Evangelie van de vrede.
Ook nu zijn velen zo bereid.
Het Woord wordt overal verspreid.
Het Evangelie klinkt in ’t heden.

Maar Jezus’ voeten werden vast
aan ’t kruis gespijkerd: een contrast!
Hij kon geen goede stap meer zetten.
Maar zie, het druppelt daar van bloed.
Heb oog daarvoor en zie het goed.
Op deze sprake moet je letten!

Want deze druppels vormen ’t spoor
van Gods gerechtigheid, hierdoor
wordt ’t pad ten leven weer ontsloten.
Dit spoor geeft juist een zondaar moed.
O, pelgrim zet hierop uw voet!
Hier is de vrede Gods ontsproten.

(Hebr 2:8)
Hij is gekroond met heerlijkheid.
En alles tot in eeuwigheid
is onderworpen aan Zijn voeten.
De Priester Die Zich gaf vooreerst.
De Koning Die nu eeuwig heerst.
O, dat ik U toch veel ontmoete!