Spijkers in de lijdenstijd

De stille week is ruw doorbroken
door spijkerbommen, door de dood,
stil herdenken we die vielen,
de verslagenheid is groot.
Wat een lijdensweg naar Pasen,
angst en boosheid grijpt ons aan,
biddend tot de Man van smarten
die dit lijden kan verstaan
putten we uit Hem de kracht,
sta ons bij in deze nacht
waar het lijden zo dichtbij komt,
ons verstijft tot aan de grond.

De ruw doorbroken stille week
leidt gedachten naar de spijkers,
we herdenken ook Zijn dood,
verslagen om Zijn stervensnood
in de lijdensweek voor Pasen.
Nog grijpt ons emotie aan,
denkend aan de Man van smarten
die ‘t voor ons moest ondergaan.
Levend geeft Hij ons de kracht,
die ons bijstaat, dag en nacht,
in het lijden zo dichtbij
leidt Hij ons de dood voorbij.