't Vloekhout

Mijn Jezus is aan 't kruis gestorven,
het vloekhout waaraan Hij Zijn leven gaf.
Hij wilde al de wereldzonden dragen,
Zijn dierbaar bloed droeg onze straf.

Maar 't kruis, symbool van de bevrijding
dat ons herinnert aan Zijn strijd,
werd voor Zijn volk een teken ter ontwijding,
een zinnebeeld voor doodstraf, haat en nijd.

Eens meegevoerd als wapen op banieren,
bracht het de vloek in 't heilig land.
Ons heilig kruis, maar ridders zegevieren
en sloegen Joden met een harde hand.

Eeuwen bleven de vervolging dragen,
met een ster en met een kruis.
Zefs Uw volk van de aard' verjagen,
en nu nog onrust in Uw land, hun thuis.

Zou ik dan in het kruis nog roemen?
't Symbool van oorlog,  doodslag en geweld.
Het nog een teken van de vrede noemen
als 't vloekhout steeds Uw volk weer velt?

Mijn Jezus is aan 't kruis gestorven,
Voor Christenen, de heidenen en Jood.
Maar heb ik door het kruis gena verworven,
en 't volk van God steeds weer de dood???