Toch openen hun handen

Zo vernietigend de daden

moordend sloegen zij hun slag

zij vervolgden Heer Uw kind’ren

bruut ontnamen zij hun lach.

 

Vaders, moeders die hun kind’ren

brachten voor Uw aangezicht

blijven worstelen met vragen

om wat daar is aangericht.

 

Zonen, dochters die U dienden

afgeslacht om hun geloof

en toch openen zich handen

ondanks wat hen is ontroofd.

 

Heer zij weten te vergeven

U te loven in die strijd

Uw genade nog te delen

ook al zijn zij zoveel kwijt.

 

Zelfs wanneer hun harten huilen

ondanks dat hun wereld beeft

weten zij dat hun geliefde    

zegevierend verder leeft.

 

En zij bidden nu tezamen

voor ‘t gesloten stenen hart

voor hen die geliefden namen

zijn een offensief gestart. 

 

Handen open en geheven

‘t geeft hen kracht om door te gaan

moeders, vaders, met hun wonden

hebben lief en roepen aan.

N.a.v. een artikel van Open Doors over de nabestaanden van christenen die op vreselijke wijze vermoord waren, zij gingen in gebed voor de daders van de moord op hun geliefden. Een gebed of God stenen harten wilde veranderen in een zacht liefhebbend hart. Dat raakte me dat ze dit nog konden na alles wat hen was aangedaan. Handen geopend om kracht te ontvangen, maar ook handen geopend om vergeving te schenken.