Vrucht van Christus' lijden

Sterven
en dan?
Dan mag ik erven,
dat wat Christus heeft verworven;
waarvoor Hij is gestorven!
Ook voor mij de zondaar,
wilde Hij zijn: Middelaar!
'k Heb Hem gevonden,
hier op aarde;
de Parel van grote waarde.
Toen 'k Hem had gevonden,
vergaf Hij mij al de zonden!
Dat deed mij hier al sterven,
aan mijn zondaarsbestaan.
Hij wilde ook voor mij, het Leven verwerven
en deed mij in Zijn wegen gaan.
Sterven,
is mijn God ontmoeten;
Hem die ik kennen mag!
Zo zal Hij mij ook begroeten.
Dan zal ik Hem zien zoals Hij is;
dat heeft Hij beloofd;
dus is het ook zeker en gewis!
Dat heb ik met mijn hart geloofd.
Wanneer zal dat zijn, die dag?
Dat God legt op mijn leven;
geheel en al beslag?
Van al het aardse ontheven.
Dan mag ik zien wat klaar lag;
die kroon die Hij mij zal geven.
Zo mag ik uitzien naar mijn sterfdag!
Ja......maar wacht eens even,
het duurt misschien nog wel "even"!
Op mijn gezicht komt een glimlach;
als het leven nog voort duurt,
word ik door Zijn Geest aangevuurd.
Hoe het ook zij; Hij won de veldslag.
Gaf satan de doodslag
mij niet aan hem prijs gaf!
Op mijn sterfdag
mag ik ontmoeten, Hem,
wiens stem ik herken,
vanuit Zijn Woord!
Daaruit heb ik alles gehoord.
Die dag Heere, wanneer?
'k Verlang er naar telkens weer.
Of.....? Komt Hij terug voor die tijd?
Dan worden Zijn beloften dan al een feit!
Hij komt in volle heerlijkheid;
niet in mijn onwetendheid!
'k Heb Hem verwacht,
zelfs in de nacht!
Die grote dag!
Die hoogtijdag!
Komt als het aan mij lag,
eerder dan mijn sterfdag!
Dan krijgt Hij al de ere,
mijn God en Heere!
Daar zie ik naar uit,
dat Hij mij geheel en al omsluit;
als Hij komt,
of mijn leven neemt.
Hij is mijn enige grond,
Hij heeft mij "geclaimd",
met Zijn bloed!
Hij alleen voldoet!
Ben ik in Hem geborgen,
voor ik ben gestorven??