hoe ferm
en liefdevol
verklankt
hoe rauw
en diepbedroefd
bedankt
reis door de tijd
littekens van ons leven
zoals Hij
woorden sprak van geven, zo gaf Hij brood
om dóór te geven: dat stille monument
Hij werd ons brood en
onze wijn
ons venster
naar de hemel
Zijn kruis...
het puin
van de verwoesting
pijnplekken van getroffen land
omhuld door warmte
en standvastigheid
puur, echt
en kwetsbaar