Als een boom aan de waterkant

Wie ’t leven aanziet als seizoenen,
die weet dat dra de winter komt,
de mooiste bloemen die verwelken,
het vrolijk vogellied verstomt.

Maar eerst de herfst,
met donkere wolken,
doch ook veel kleur.
En vele planten dragen vruchten,
verspreidend vaak een zoete geur.

Je ziet de Vlaamse Gaaien eikels sparen.
Die legt een wintervoorraad aan.
Ook andere dieren die vergaren,
om straks de winter te doorstaan.

Zo mooi heeft God de aard’ geschapen,
en de seizoenen ingericht.
De schaduwen die worden langer,
en elke dag verliest wat licht.

Wie bouwt alleen op ’t aardse leven,
het hart voor God gesloten houdt,
zich op Zijn Weg niet wil begeven,
en slechts op eigen kracht vertrouwt,
is als een onbezorgde vogel,
die voor de winter niets vergaart.

Maar wie in eerbied voor de Schepper,
Zijn Heerlijkheid erkent,
Hem eert,
is als een boom geplant aan ’t water,
die hitte of droogte nimmer deert.

Op tijd brengt deze boom zijn vruchten,
geen blad verdort en hij staat vast,
bij zware stormen, donkere luchten,
die boom doorstaat de zwaarste last.