Als ik jou toch niet had...!

"O als ik jou toch niet had, lieve schat !",
zei een ziek broos oudje jou elke keer,
je hand pakkend als ware het een schat,
"want alleen is maar alleen, tot snel weer !"

Jij als mantelzorger bent God dankbaar,
dat je haar laatste jaren hebt verblijd,
jij jouw leven kon inrichten voor haar,
met elkaar kon genieten van de tijd.

Er waren echter ook van die dagen,
dat je geduld op de proef werd gesteld,
jij loodzware wolken moest verjagen,
dat je als het ware was uitgeteld.

Veelvuldig was ze met God in gesprek,
zo maakte zij zich in stilte klaar voor
een naderkomend vreugdevol vertrek,
omdat ze de strijd gaandeweg verloor.

"O als ik jou toch niet had, lieve schat !"
Je knielt bij haar marmeren bed van steen:
"Pak Zijn hand maar stevig vast, lieve schat,
nu heb jij Zijn zorgmantel om je heen."