God benadert de ziel (sonnet)

Als ik mijn hoofd rechtop houd, is het om mijn trots te bewaren
niemand weet, hoe mijn hart schreeuwt om een beetje troost
door alle tegenslagen en beproevingen heen sleur ik me voort
en wacht ik op een lief woord, die mij van wanhoop kan vrijwaren
 
gelukkig is er in die eindeloze leegte toch Iemand die mij hoort
en na veel aandrang, mijn zielepijn met moed komt benad’ren -
 Hij geeft niet op, -  en ' k zie al die dreigende wolken uitklaren
voor een glasheldere hemel die geen enkel uitzicht verstoort
 
waarom stond ik op die onvaste bodem zo moedeloos en alleen
of God  in die moeilijke periode even uit mijn leven verdween?...
 
of zag en hoorde ik Hem niet meer door al mijn geplengde  tranen?
tot ik machteloos voor Hem neerviel en hij mij verder zou dragen
 
 misschien was de gloed in mijn ogen nooit helemaal uitgedoofd
daar ik altijd in Zijn Eeuwig brandend liefdesvuur had geloofd!...