In Optima Forma

een reus
van een ontknoping
op lemen voeten
sluipt dichterbij
is zijn offensief
begonnen

zich rijk wanend
in edelmetalen
samengebald,
een opeenhoping,
komt verleden
opnieuw tot leven
verschijnt langszij

belichaamt de wet
van Perzen en Meden
in honend perspectief

een steen
zonder mensenhand
aangeraakt
zal het beeld ontmoeten
en maakt
-terwijl de wereld
lalt, bralt
in buitenzinnige verrukking-
dat het valt

in de echo van het kaf
en uit vergoten bloed
komen woorden op ons af:

in de wereld
lijdt gij verdrukking,
maar houdt goede moed:
Ik heb de wereld overwonnen!