Ik zag de mens
die sidderend van angst
in eigen huis
niet veilig was,
de kwetsbaarheid,
de overmacht,
een dorp
bezaaid met
wat voor handen was,
gebroken mensen
en verpletterd glas,
oplaaiend vuur
dat overging in as.
Uw wonder Heer
dat het slechts bij
gewonden bleef.
Het werd weer licht,
de morgen kreeg
door jeugd vol vredeliefde
een bloeiend nieuw gezicht.
Geschreven n.a.v. de zwarte septembernacht in Haren.
Op de nieuwe morgen boden vredelievende jongeren hulp bij het schoonmaken en brachten viooltjes mee voor de vernielde tuinen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.