Zie de Heer die in het lijden
liefde gaf ten einde toe.
Hij wordt teken in de tijden
want zijn hartstocht wordt niet moe.
Hij heeft zich in heel Zijn leven,
weergaloos, geheel alleen
voor de mensen weggegeven.
Nu lijdt Hij: ga tot Hem heen.
Zij die Hem op handen droegen,
brachten Hem in grote nood;
die Hem in de boeien sloegen,
leidden Hem tot in de dood.
Toch: Zijn hart is nog bewogen,
stervende bleef Hij nabij.
Om ons wank’lend onvermogen
pleit Hij ons voor eeuwig vrij.
Melodie: gezang 459 Liedboek voor de kerken 1973
Als twee coupletten: gezang 292 Liedboek voor de kerken 1973