Ik kan zo eindeloos verlangen
naar "alles goed en allen één"
Naar een lied dat me verrukt en raakt,
maar dan gaan mijn ogen open en ik besef:
'k ben toch weer alleen.

Ik kan zo eindeloos verlangen
naar die ene grote zomer,
die ooit eens komen zal.
Maar dan voel ik me een dromer
en denk dat dit gegarandeerd niet kan.

Ik kan zo eindeloos verlangen
naar echtheid om me heen.
En ik wil ook eerlijk delen.
Maar eerst stoppen
met schoppen tegen mijn zo zere been.

Ik kan zo eindeloos verlangen
naar het eindeloos verlangen.
Naar Licht dat doorbreekt in
die nog niet onthaaste duisternis,
maar onstuitbaar zichtbaar is.

Ik ben een liedje van verlangen.
Ik ben het in elke adem, vezel, zenuw van mijn lijf!
'k had eigenlijk moeten behangen,
maar P. Oetry riep en ik gaf mijn verlangen prijs.


Cor Koolstra


12 december 2005