Op vragen waarom de wereld is verscheurd,
wordt opnieuw de dialoog steeds aangegaan.
Naar wat er in 't verleden is gebeurd,
en hoe dit toch in godsnaam kon ontstaan.

De echo's van 't gelijk weerschallen door de zaal,
worden met voorbeeld en getuigenis,
door vele driften en met heel veel omhaal,
ontkracht om om te zetten in begrijpelijke taal.

De uitlegger wordt beschouwd als fenomeen,
elk op zijn of haar superieure specialiteit.
Geleerd en beletterd als geen één,
ontaardt dit steeds in wederrechterlijk verwijt.

Niets brengt de sleutel tot het echte woord,
steeds weer begint men bij 't historische begin.
Gezwets zo oppervlakkig en gestoord,
de dialoog: die heeft totaal geen zin.

Uiteindelijk is de dialoog daarom bepaald,
een status quo gelijke stand gescoord.
Zinloos maar oké de eindstand wordt gehaald,
miljoenen mensen zijn intussen uitgemoord !
Anton van der Haar