Ieder jaar, uit eerbied voor de doden.
Een herdenken en een omzien zonder wrok.
Er is verdriet ...
Verdriet om mijn gefusilleerde neven
en hun plots'ling afgesneden leven.
... Ja, veel verdriet ...
Verdriet om 't Joodse meisje uit mijn klas,
nooit teruggekeerd; ook zij... vergast?
... Een stil verdriet ...
Een stilte in het hart,
een stilte op de Dam.
Een verstilde smart
om alles wat ons overkwam.
In mijn tuin is alles roerloos, stil.
Geen blaadje ritselt
en geen vogel wiekt voorbij.
Alsof de aarde zeggen wil:
wij treuren zij aan zij.
En in die stilte zeg ik allen dank,
die zich vrijwillig gaven in de strijd.
Een paar minuten eerbetoon
zij hun jaarlijks toegewijd.
Lies Land
Uit de bundel: Gods telelens
Uitgever: Vision Evangelische Uitgeverij Groningen
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.