Een zwarte dag (Sint-Gillis)

Het is vandaag een zwarte dag
hoe kon dit toch gebeuren
een man die toeslaat onverwachts
en vele mensen treuren

Treuren om dit grote leed
de angst die dit veroorzaakt
want waar, waar kun je veilig zijn
dit is wat ieder raakt

Je brengt je kinderen naar een plek
waar ‘t kan lachen en ook spelen
terwijl je zelf uit werken gaat
je doet zoals zovelen

Vol vertrouwen geef je vaak
je kinderen uit handen
dit verwacht de maatschappij
soms bijt je op je tanden

Omdat je liever zelf verzorgt
jouw kleine lieve kroost
maar als dan zoiets weer gebeurt
word ik ontzettend boos

O Heer waar gaat dit toch naar toe
wat is er aan de hand
met de mensen om ons heen
ook in Nederland

De satan slaat weer om zich heen
kon die man gebruiken
het hakt erin, dat geef ik toe
ik krijg hiervan de stuipen

Geschokt vanwege de tragiek
om wat er is gebeurd
Ik roep tot U wat is er mis
want de mensheid huilt en treurt

Met tranen in mijn ogen
spreek ik woorden zacht
Vader strek U uit naar hen
aan wie dit leed is toegebracht

Dit gedicht beschrijft mijn gevoel bij de steekpartij in een kinderdagverblijf in het Vlaamse Sint-Gillis bij Dendermonde
23 januari 2009