Erbarm U, Heer

Heer,

Ik werd een nomade 
in eigen land.(*),
vluchtend van noord naar zuid,
van zuid naar noord,
op zoek naar het eigen huis.

Ik zoek de laatste homp brood,
de laatste kom soep.
Vermoeid, verward, bedroefd
dool ik rond tussen het puin...

Huiverend achter "barricades"
van tranen en lijken
zoek ik de sporen van 
mijn oude bestaan.
Mijn trillende handen raken
herinneringen aan...

Wat kan ik mijn kinderen
nog bieden, Heer?
Waar vind ik nog melk?
Waar vind ik nog rijst
en water?

Ontzet en ontmoedigd 
kijk ik mijn kinderen aan.
Er zijn nog enkel 
hun stille grote ogen...
en de kracht, die ontbreekt, 
om nog te huilen...

Waar is er nog een veilige plek,
een thuis voor hen?
Laat ons niet in de steek, Heer!
Erbarm U, Heer!


(*) radeloze vader in Gaza ( mei 2025).