even leek het
of ik het mannetje van vier
dat me ooit argeloos aan keek,
alles geloofde wat ik zei,
op mijn verzoek geen militair
was in een verkleedpartij
voor het Poerimfeest
naar me toe zag komen
maar tot mijn schrik
was het een soldaat
een halve kop groter dan ik
opgesteld in een strakke rij
er was iets veranderd
als je niet beter wist
zou je denken
dat ze nooit kinderen
waren geweest
we geloofden in vrede
die God ons zou geven,
hadden dezelfde dromen
leek het even
