Handen gevat in eeuwigheid (dodenherdenking)

Wij herdenken alle joden
die met een gele ster
vernederd en verslagen
afgevoerd en ver
weg van hun familie
in een afgelegen kamp
moesten overleven
voor velen écht een ramp
mensen zijn gestorven
vol wanhoop heengegaan
hun leven wreed ontnomen
dromen afgedaan.

Het is niet te begrijpen
waarom.. dat blijft een vraag
Gods volk enorm vernederd
lafhartig opgejaagd
een streek vanuit het duister
laaghartig en gemeen
hereniging ontnomen
ze stierven vaak alleen
zonder hun geliefden
in een stinkende barak
verlangden rust en vrede
gebroken en geknakt.

Hun roep steeg op naar boven
tot hoog boven de zon
naar Hem die kon bevrijden
en de satan overwon
het was van ver te horen
het schreeuwen in de nacht
het roepen en het smeken
het wenen, elke klacht
Hij kon een ieder horen
en huilde om hun strijd
heeft uitgestrekte handen
gevat in eeuwigheid.