Mijn kinderen spelen duplo
een kasteel, een straat
en tussendoor gaat
de krant
in mijn hand
even naar beneden.

Ik hoor hun geluiden,
ze opgaan in hun spel.
Ik vraag mij
dank ik God nog wel
voor het geluk
dat ik ervaar
in't heden?

Als ik lees
van zoveel vrees
en zoveel haat
in een normale straat
waar zelfs niet meer in
luchtkastelen wordt geloofd?

En een vader zegt
de bom die mijn zoon,
heel gewoon
met zijn lijf
heeft neergelegd
was de beste daad
van zijn leven.

Mijn kinderen spelen duplo.

n.a.v. een zelfmoordaktie van een Palestijnse jongen de reactie van zijn vader...
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment