Nog een vluchtige kus
En een snelle zwaai
Je kind gedag gezegd
In een handomdraai
Maar je kon niet weten
Wat zou gebeuren
Dat het de rest van je leven
Zo zou kleuren
De Stint op weg
Gevuld met kinderstemmen
Spoorbomen naar beneden
Maar je kon niet remmen
Voelbaar het verdriet
Om wat was en niet meer is
's Avonds de lege plek aan tafel
Een groot gevoel van gemis
Onbeschrijfelijk verdriet
In gedachten weer terug
Bij het afscheid van die ochtend
Was het maar niet zo vlug...
Ongeluk Oss
- Details
- Geschreven door: Timmer-Scholten, Aniek
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 1640
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.