Het leven leek zo kaal,
zo dor, droog, en hard als staal.
De mensen eenzaam,
het land verwoest,
is er genezing, als ijzer roest?

Zo zag ik de wereld, met een hulpeloos gevoel.
Mensen komen en gaan, allen zonder doel.
Hoe kun je nog leven,
gevangen in eenzaamheid?
Hoe kun je vechten zonder wapens in de strijd?

Maar toen ik Hem heb leren kennen, in een donkere nacht,
toen was het goed, Hij heeft alles volbracht!
Hij geeft het Licht,
ja, Hij is het Leven,
ik probeer het zo mogelijk door te geven!

Mensen, richt uw blik op Hem!
Vat Zijn hand, en hoor Zijn stem!
Neem de wapenrusting,
en strijd vanuit het geloof:
U bent de Christus, Wien ik verhoog!
Dineke Wisse